ستون ایمونو افینیتی فومونیسین Fumonisin FB immuno affinity Column

5.00 out of 5

1 بررسی مشتری|دیدگاه خود را بنویسید

دسته: تجهیزات آماده سازی نمونه ها, ستون ایمونو افینیتی immunoaffinity column

توضیحات
نظرات (1)

توضیحات

ستون ایمونو افینیتی فومونیسین Fumonisin FB immuno affinity Column

Name: ستون ایمونو افینیتی فومونیسین Fumonisin FB immuno affinity Column - تجهیزات آزمایشگاهی , تحقیقاتی و صنعتی رابین آزما پارسیان
Rating: 5.00 (1 reviews)

ستون ایمونو افینیتی فومونیسین Fumonisin FB یک مایکوتوکسین است که یک متابولیت محلول در آب است که توسط Fusarium moniliforme تولید می شود.

ستون ایمونو افینیتی فومونیسین یک نوع ترکیب دی استری است که از الکل های پلی هیدریک مختلف و گلیسرول تری کربوکسیلیک اسید تشکیل شده است. فومونیزین دارای FA1، FA2، FB1، FB2، FB3 و غیره است.

FB1 جزء اصلی است.

Fumonisin FB, 1mL 25 Pcs/Box

Fumonisin FB, 3mL 20 Pcs/Box

فومونیزین B1 شایع ترین عضو خانواده سموم معروف به فومونیزین ها است که توسط گونه های مختلفی از کپک های فوزاریوم مانند Fusarium verticillioides تولید می شود که عمدتا در ذرت (ذرت)، گندم و سایر غلات وجود دارد.

آلودگی ذرت با فومونیسین B1 در سراسر جهان در سطوح mg/kg گزارش شده است.

قرار گرفتن در معرض انسان در سطوح میکروگرم تا میلی گرم در روز اتفاق می افتد و در مناطقی که محصولات ذرت اصلی ترین رژیم غذایی هستند، بیشترین میزان را دارد.

فومونیزین B1 در تمام گونه های حیوانی آزمایش شده کبدی و نفروتوکسیک است.

اولین تغییر بافت شناسی که در کبد یا کلیه حیوانات تحت درمان با فومونیزین ظاهر می شود افزایش آپوپتوز و به دنبال آن تکثیر سلولی احیا کننده است.

در حالی که سمیت حاد فومونیزین کم است، اما علت شناخته شده دو بیماری است که در حیوانات اهلی با شروع سریع رخ می دهد: لکوآنسفالومالاسی اسب و سندرم ادم ریوی خوک. هر دوی این بیماری ها شامل اختلال در متابولیسم اسفنگولیپید و اختلال عملکرد قلبی عروقی هستند.

در سال 1970، شیوع لوکوانسفالومالاسی در اسب ها در آفریقای جنوبی با آلودگی ذرت به قارچ Fusarium verticillioides همراه بود.

این یکی از شایع ترین قارچ های دانه ای است که با ذرت مرتبط است.

مطالعه دیگری در مورد نقش احتمالی سموم قارچی در علت شناسی سرطان مری انسان در منطقه ای در آفریقای جنوبی انجام شد.

رژیم غذایی مردم ساکن در این منطقه ذرت بومی بود و F. verticillioides شایع ترین قارچ در ذرت مصرفی افراد با شیوع بالای سرطان مری بود.

شیوع بیشتر لوکوآنسفالومالاسی و افراد در مناطق خاصی با شیوع بالای سرطان مری منجر به تحقیقات بیشتر در مورد F. verticillioides شد.

به زودی آنها به طور تجربی دریافتند که F. verticillioides باعث ایجاد لکوآنسفالومالاسی در اسب و ادم ریوی خوک در خوک می شود.

مشخص شد که در موش‌ها بسیار سمی کبدی و قلبی است. در سال 1984 نشان داده شد که این قارچ در موش‌ها سرطان‌زای کبدی دارد.

ماهیت شیمیایی متابولیت های ایجاد کننده همه اینها هنوز در سال 1984 کشف نشده بود. پس از کشف سرطان زایی قارچ، جداسازی و شناسایی شیمیایی مایکوتوکسین ها و مواد سرطان زا تولید شده توسط F. verticillioides ضروری بود. تا اینکه در سال 1988 ماهیت شیمیایی ماده سرطان زا آشکار شد.

فومونیزین B1 و فومونیزین B2 از کشت های F. verticillioides در برنامه مایکوتوکسین ها و سرطان زایی تجربی جدا شدند.

این ساختارها با همکاری شورای تحقیقات علمی و صنعتی روشن شد.

چندین ایزومر فومونیزین B1 در کشت برنج جامد شناسایی شده است.

اکنون بیش از 100 فومونیزین مختلف شناخته شده است که مهمترین آنها فومونیزین B1، B2 و B3 هستند.

fumonisins-فومونیسین

یک روش کروماتوگرافی مایع (LC) برای تعیین فومونیزین های B1 (FB1) و B2 (FB2) در ذرت و ذرت فلکس به طور مشترک توسط 23 آزمایشگاه مورد مطالعه قرار گرفت که 5 جفت از هر ماتریس را برای تعیین دقت، تکرارپذیری و ویژگی های تکرارپذیری روش سطوح فومونیسین در ذرت از <0.05 (blank) تا 1.41 میکروگرم در گرم برای FB1 و از <0.05 تا 0.56 میکروگرم در گرم برای FB2 بود

، در حالی که در دانه های ذرت از <0.05 تا 1.05 میکروگرم در گرم برای FB1 و از <0.05 تا 0.46 میکروگرم در گرم برای FB2. این روش شامل استخراج مضاعف با استونیتریل-متانول-آب (25 + 25 + 50)، پاکسازی از طریق ستون ایمونوافینیتی، و تعیین LC فومونیزین‌ها پس از مشتق‌سازی با o-phthaldialdehyde بود.

انحراف استاندارد نسبی برای تکرارپذیری درون آزمایشگاهی (RSDr) آنالیزهای ذرت از 19 تا 24 درصد برای FB1 و از 19 تا 27 درصد برای FB2 متغیر بود.

برای تجزیه و تحلیل دانه های ذرت، RSDr از 9 تا 21 درصد برای FB1 و از 8 تا 22 درصد برای FB2 متغیر بود.

انحراف استاندارد نسبی برای تکرارپذیری بین آزمایشگاهی (RSDR) تجزیه و تحلیل ذرت از 22 تا 28 درصد برای FB1 و از 22 تا 30 درصد برای FB2 متغیر بود.

برای تجزیه و تحلیل دانه های ذرت، RSDR از 27 تا 32 درصد برای FB1 و از 26 تا 35 درصد برای FB2 متغیر بود.

میانگین بازیابی FB1 و FB2 از ذرت با FB1 در 0.80 میکروگرم در گرم و با FB2 در 0.40 میکروگرم در گرم به ترتیب 76 و 72 درصد بود.

برای دانه های ذرت در همان سطوح، بازیابی به ترتیب 110 و 97 درصد برای FB1 و FB2 بود.

نسبت های HORRAT برای تجزیه و تحلیل ذرت از 1.44 تا 1.53 برای FB1 و از 0.96 تا 1.48 برای FB2 بود، در حالی که برای دانه های ذرت از 1.60 تا 1.82 برای FB1 و از 1.39 تا 1.68 برای FB2 متغیر بود.

استاندارد Fumonisin